










ترفنادین Terfenadine
در ایالات متحده، در دهه 1990 ترفنادین به علت خطر آریتمی قلبی ناشی از طولانی شدن فاصله QT با فکسوفنادین جایگزین شد.
مکانیسم اثر
ترفنادین با هیستامین برای اتصال به محل های گیرنده H1 در دستگاه گوارش، رحم، رگ های خونی بزرگ و ماهیچه های برونش رقابت می کند. این اتصال برگشت پذیر ترفنادین به گیرنده های H1 باعث سرکوب ادم، التهاب و خارش می شود که ناشی از فعالیت هیستامین است. چون دارو به آسانی از سد خونی مغزی عبور نمی کند، سرکوب CNS کم است.
فارماکودینامیک
ترفنادین ، آنتاگونیست گیرنده H1 آنتی هیستامینی، ساختارا مشابه آستمیزول و هالوپریدول، آنتی سایکوتیک های بوتیروفنونی است .
فارماکوکینتیک
- جذب: براساس مطالعه تعادل توده ای با استفاده از ترفنادین نشان دار با 14C ، جذب خوراکی ترفنادین حداقل 70٪ تخمین زده شده است.
اتصال به پروتئین: 70٪
متابولیسم: کبدی، ترفنادین به فکسوفنادین
نیمه عمر : 3.5 ساعت
موارد مصرف ترفنادین
مقدار مصرف ترفنادین
ترفنادین معمولا دوبار در روز، صبح و شب مصرف می شود.
موارد منع مصرف
مصرف همزمان با داروهای زیر: کتوکونازول، ایتراکونازول، اریترومایسین، کلاریترومایسینف آزیترومایسین، سایمتیدین
عوارض جانبی ترفنادین
تداخلات دارویی
هشدارها
- آسم یا بیماری ریوی
- سطح پتاسیم خونی کم
- احتباس ادراری یا بزرگی پروستات
- بیماری کلیوی یا کبدی
- بیماری قلبی ، مخصوصا ضربان قلب نامنظم
نکات قابل توصیه
داروی ترفنادین را دقیقا طبق دستور پزشک مصرف کنید.
هر دوز را با یک لیوان آب بخورید.
به قرص آسیب نزنید و آن را به طور کامل ببلعید.
بیش از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. اگر نشانه های شما به میزان کافی بهبود نیافت، با پزشک خود صحبت کنید.
ترفنادین را در دمای اتاق دور از رطوبت و گرما نگهداری کنید.
دوز فراموش شده را به محض به یاد آوردن مصرف کنید.اگر نزدیک دوز بعدی است از آن صرف نظر کنید.از دوبرابر کردن یا افزایش دوز خودداری کنید.
هنگام رانندگی، کار با دستگاه و یا انجام سایر فعالیت های خطرناک احتیاط کنید. ترفنادین ممکن است سرگیجه یا خواب آلودگی ایجاد کند. اگر احساس سرگیجه یا خواب آلودگی می کنید از انجام این کارها پرهیز کنید.
با احتیاط از الکل استفاده کنید. الکل می تواند در همراهی با ترفنادین خواب آلودگی و سرگیجه را افزایش دهد
پرسش از دکتر داروساز